Arm en rijk - Terugblik

Lieve vrienden, familieleden, kennissen en iedereen die meegeleefd heeft,

Wat een avontuur! En nu is het dan toch echt voorbij. Ondertussen zijn we alweer redelijk gewend in Nederland, maar toch is het best wel even wennen. Je boodschappen bij de Action in een tasje proppen omdat de mensen achter je haast hebben, niet in slaap kunnen vallen omdat het zo stil is op straat.
Het hoort een beetje bij de omgekeerde cultuurshock zoals dat genoemd wordt, maar toch besef je je opeens dingen die je je nooit had beseft.

Wat heb je nou echt betekent voor de mensen daar? krijgen we vaak als vraag te horen. We hebben er lang over nagedacht en veel over gepraat.
Daar ga je dan, als nuchtere Hollandse meiden, naar de andere kant van de wereld. Ergens naïef, en misschien ook wel een beetje egoïstisch. 'Klaar om de wereld te redden'. Dat verwacht je van jezelf, en anderen verwachten dat voor jou. Jij gaat daar heen om 'echt iets te betekenen'.
Maar wat is; 'echt iets betekenen' en wanneer doe je dat nou?

We gingen er heen met de gedachte om echt iets te kunnen betekenen voor de Filippino's , we komen terug overladen met gesprekken, wijsheid, liefde en geloof van de mensen daar.
We hebben geleerd dat geld, of het gebrek daaraan, eigenlijk het enige grote verschil tussen mensen in rijkdom en armoede is. De vraag is wie er eigenlijk gelukkiger zijn!
Als we terugdenken aan de Filippijnen zien we lachende kindergezichtjes voor ons, zingende tieners en hartelijke volwassenen. Liefdevolle vaders die hun kind naar de opvang brengen, moeders die hun baby's voedden. Ja, het uitzicht erom heen is anders. Vuilnis, viezigheid, ziektes, beestjes en heel weinig te eten. De mensen struggelen om geld te verdienen en hun vaak grote gezinnen te onderhouden. Maar ze leven bij de dag, en zijn ontzettend dankbaar met wat ze hebben.
De straten zijn misschien ontzettend vies, de mensen daarin tegen gelukkig en dankbaar.
Een Filippino vroeg zich af of het in sommige westerse landen, in Nederland, niet precies andersom is..
Een nadenkertje!
Bij ons zijn de straten schoon, de lucht ruikt fris. De huizen zijn mooi en veel mensen zijn gezegend met een goede baan.
Maar hoe vaak is er geen ontevredenheid?
Als Vodafone een uur een storing heeft, valt heel Nederland er over heen. Over alles en iedereen hebben we een mening klaar.
Hoe vaak zet je niet je tas op je stoel naast je in de trein of wordt je chagrijnig van de meneer voor je in de supermarkt die niet opschiet?
Hoeveel mensen zijn er niet eenzaam in Nederland, ondanks of juist dankzij al de mooie dingen die ze hebben, maar zonder sociale contacten?

Moeder Theresa zei het met deze woorden:
'Being unwanted, unloved, forgotten by everybody.
I think that's a much greater hunger, a much greater poverty,
than the person who has nothing to eat!'

We zijn heel blij en dankbaar dat er zoveel mensen naar ons toekwamen om te vertellen dat we betekenisvol zijn geweest, dat ze van ons hebben geleerd. Dat maakt je vooral heel nederig. Want wie ben je eigenlijk als rijke Nederlander, om te denken dat je daar iets kan betekenen? De mensen daar snappen zoveel meer van het leven, van echt gelukkig zijn met wat je hebt.
De wereld is geen plek waar rijke mensen alleen goed kunnen doen aan de armen door hun geld te geven of hun tijd.
De wereld is een plek om van elkaar te leren. Wat zij niet hebben, hebben wij, wat wij vaak missen, hebben zij in overvloed!

Wij hebben de kinderen liefde kunnen geven, aandacht. Van jullie geld hebben we een dak boven hun hoofd kunnen kopen, zodat ze verder kunnen gaan met naar school gaan en leren. Zij hebben ons hun wijze woorden meegegeven, hun betrokkenheid, hun geloof, hun vrolijkheid en enthousiasme. We hopen dat we daar vooral iets mee van terug hebben genomen naar Nederland.
Want waarom zou je eigenlijk niet wat rustiger aan doen in de supermarkt?
En wie weet, maak jij de dag goed van de persoon die je groet op straat!

We willen jullie vragen om te bidden, voor alle mensen die in armoede leven. Voor de ouders die hun kinderen vandaag geen eten hebben kunnen geven. Voor de kinderen die opgroeien zonder onderwijs, zonder baan, zonder toekomst.
En ze willen dat jullie weten dat ze ook voor jullie bidden! Voor alle eenzaamheid die gepaard kan gaan met individualisme, voor iedereen die steeds meer en meer wil, voor de werkdruk die zo hoog kan zijn. Met elkaar kunnen we de wereld een beetje zonniger maken door te genieten van alles wat we hebben en er van weg te geven. 'Van weg geven is nog nooit iemand arm geworden', zegt een bekende filosoof.

Wij hebben genoten van deze geweldige maand! We hopen dat we iets van hun positieve spirit vast kunnen houden en we zullen nog heel vaak terugdenken aan dit fantastische land en alle prachtige kinderen. We willen iedereen bedanken voor jullie steun, jullie geld, jullie enthousiasme en zoveel meer! :)

Panatilihin sa nakangiting!
Keep on smiling! :)