A happy Filippino is a noisy Filippino!
Door: Gerlisa en Judith
17 Juli 2014 | Nederland, Putten
Daar zijn we weer!
Het duurde even voordat we weer stroom hadden, vandaar dat onze blog iets later komt dan gepland.
'A happy Filippino is a noisy Filippino' is hier het levensmotto.
Dat hebben we wel gemerkt in de afgelopen dagen. Want luiddruchtig was het hier wel!
Zondagochtend zijn we met Ate Ann naar de kerk geweest. De kerk was op de bovenste verdieping van een groot winkelscentrum. Het was hartverwarmend hoe we ontvangen werden. Aan alle kanten werden we welkom geheten. De dienst was half in het Tagalog en half in het Engels, maar wel heel mooi! Omdat je hier eigenlijk altijd lunch buiten de deur eet, werd het de Mc Donalds. 's Middags hebben we door Manilla gelopen en hebben we een poosje gezeten in een prachtig park. Ontzettend rustig vergeleken bij ons drukke straatje in Tondo. Onderweg hebben we toffe gesprekken met Ate Ann gehad, het blijft verbazen hoe open en wijs de mensen hier zijn!
Hier is het op zondag en maandag weekend. Maandag zijn we souvenirs wezen shoppen in Divisoria, een goedkope, overdekte markt. Het was erg leuk om te doen! Vooral omdat Ate Ann zo lief was om ons rond te leiden en haar weekend voor ons op te offeren. 's Middags hebben we rustig aan gedaan, na de lange dag van gisteren was dat erg lekker!
Dinsdag; over luiddruchtig gesproken! De nieuwe Child Care kids waren gearriveerd. Dat betekent; niet 1 maar 2 shifts ('s ochtends en 's middags') en niet 10 maar bijna 30 kinderen per keer! Stel je voor dat het je eerste schooldag is en dat je in een vreemd gebouw komt met allemaal andere kinderen. Minstens de helft van ons zou het op een krijsen zetten. Precies wat de kinderen dan ook deden. Je hoeft geen Tagalog te verstaan om te snappen dat een kind naar zijn moeder wil. Dat was een heftig dagje. Ontzettend leuk om te zien hoe Teacher Ivan, de mannelijke kracht van het Child Care Centre, de kinderen stil kan krijgen met een verhaal of simpelweg het nadoen van het huilen :) Daar kunnen wij nog wat van leren!
Woensdag; we waren helemaal voorbereid op een drukke dag. Tot we 's nachts wakker werden van een enorme hoosbui en klapperende geluiden. Al snel kregen we een smsje van Paul dat het centrum gesloten zou blijven omdat de staff niet met vervoer kon komen. Onze airco en licht viel uit en als snel hadden we door dat het een dagje binnenblijven werd. Later kregen we smsjes uit Nederland dat er zelfs doden gevallen waren! Wij zaten gelukkig in een redelijk rustig deel van Manilla. Onze gedachten zijn de hele tijd geweest bij de mensen op de vuilnisbelt en daarom heen. Wij zaten veilig in ons appartement, terwijl 10 minuten lopen verder, de regen gewoon naar binnen hoosde. Het kwam op dat moment wel dichtbij, opeens ken je mensen die in een arm hutje wonen en het allemaal meemaken. 's Middags zijn Gerlisa en Ruth naar het winkelcentrum geweest, wat gelukkig open was! Er waren veel bomen omgewaaid en sommige straten stonden blank. Het was een fijn tijdverdrijf om even uit het kleine appartement te zijn.
Over noisy Filippino's gesproken, wat zijn mensen hier een gemeenschap met elkaar! Er was geen elektrische tijd, dus iedereen zat op straat of hing uit het raam. Ondertussen voelt het echt als ons straatje en kennen de mensen en de kinderen ons. Omdat we niets te doen hadden, zijn we ook naar beneden gegaan en hebben we de rest van de avond met de kids op straat gespeeld. Hele families zaten buiten te kijken. Het is erg moeilijk om niet van dit kleine straatje te gaan houden! :)
's Avonds waren Gerlisa en ik (Judith) samen aan het bidden voor onze vrienden in Nederland die gisteren een moeilijke dag hadden, toen we ook baden of de airco het weer mocht doen. Nog geen minuut later hoorde we gezoem en sprongen alle apparaten weer aan. Een klein wondertje, waar we erg blij mee waren! :)
Vandaag is het alweer donderdag en gaan we weer hard aan de slag!
We zijn hier helemaal gewend en we genieten met volle teugen. De tijd vliegt, ondertussen zijn er alweer bijna 2 weken voorbij. We willen jullie bedanken voor jullie enthousiaste reacties, en we laten snel weer van ons horen.
See you!
Liefs,
Gerlisa en Judith
Het duurde even voordat we weer stroom hadden, vandaar dat onze blog iets later komt dan gepland.
'A happy Filippino is a noisy Filippino' is hier het levensmotto.
Dat hebben we wel gemerkt in de afgelopen dagen. Want luiddruchtig was het hier wel!
Zondagochtend zijn we met Ate Ann naar de kerk geweest. De kerk was op de bovenste verdieping van een groot winkelscentrum. Het was hartverwarmend hoe we ontvangen werden. Aan alle kanten werden we welkom geheten. De dienst was half in het Tagalog en half in het Engels, maar wel heel mooi! Omdat je hier eigenlijk altijd lunch buiten de deur eet, werd het de Mc Donalds. 's Middags hebben we door Manilla gelopen en hebben we een poosje gezeten in een prachtig park. Ontzettend rustig vergeleken bij ons drukke straatje in Tondo. Onderweg hebben we toffe gesprekken met Ate Ann gehad, het blijft verbazen hoe open en wijs de mensen hier zijn!
Hier is het op zondag en maandag weekend. Maandag zijn we souvenirs wezen shoppen in Divisoria, een goedkope, overdekte markt. Het was erg leuk om te doen! Vooral omdat Ate Ann zo lief was om ons rond te leiden en haar weekend voor ons op te offeren. 's Middags hebben we rustig aan gedaan, na de lange dag van gisteren was dat erg lekker!
Dinsdag; over luiddruchtig gesproken! De nieuwe Child Care kids waren gearriveerd. Dat betekent; niet 1 maar 2 shifts ('s ochtends en 's middags') en niet 10 maar bijna 30 kinderen per keer! Stel je voor dat het je eerste schooldag is en dat je in een vreemd gebouw komt met allemaal andere kinderen. Minstens de helft van ons zou het op een krijsen zetten. Precies wat de kinderen dan ook deden. Je hoeft geen Tagalog te verstaan om te snappen dat een kind naar zijn moeder wil. Dat was een heftig dagje. Ontzettend leuk om te zien hoe Teacher Ivan, de mannelijke kracht van het Child Care Centre, de kinderen stil kan krijgen met een verhaal of simpelweg het nadoen van het huilen :) Daar kunnen wij nog wat van leren!
Woensdag; we waren helemaal voorbereid op een drukke dag. Tot we 's nachts wakker werden van een enorme hoosbui en klapperende geluiden. Al snel kregen we een smsje van Paul dat het centrum gesloten zou blijven omdat de staff niet met vervoer kon komen. Onze airco en licht viel uit en als snel hadden we door dat het een dagje binnenblijven werd. Later kregen we smsjes uit Nederland dat er zelfs doden gevallen waren! Wij zaten gelukkig in een redelijk rustig deel van Manilla. Onze gedachten zijn de hele tijd geweest bij de mensen op de vuilnisbelt en daarom heen. Wij zaten veilig in ons appartement, terwijl 10 minuten lopen verder, de regen gewoon naar binnen hoosde. Het kwam op dat moment wel dichtbij, opeens ken je mensen die in een arm hutje wonen en het allemaal meemaken. 's Middags zijn Gerlisa en Ruth naar het winkelcentrum geweest, wat gelukkig open was! Er waren veel bomen omgewaaid en sommige straten stonden blank. Het was een fijn tijdverdrijf om even uit het kleine appartement te zijn.
Over noisy Filippino's gesproken, wat zijn mensen hier een gemeenschap met elkaar! Er was geen elektrische tijd, dus iedereen zat op straat of hing uit het raam. Ondertussen voelt het echt als ons straatje en kennen de mensen en de kinderen ons. Omdat we niets te doen hadden, zijn we ook naar beneden gegaan en hebben we de rest van de avond met de kids op straat gespeeld. Hele families zaten buiten te kijken. Het is erg moeilijk om niet van dit kleine straatje te gaan houden! :)
's Avonds waren Gerlisa en ik (Judith) samen aan het bidden voor onze vrienden in Nederland die gisteren een moeilijke dag hadden, toen we ook baden of de airco het weer mocht doen. Nog geen minuut later hoorde we gezoem en sprongen alle apparaten weer aan. Een klein wondertje, waar we erg blij mee waren! :)
Vandaag is het alweer donderdag en gaan we weer hard aan de slag!
We zijn hier helemaal gewend en we genieten met volle teugen. De tijd vliegt, ondertussen zijn er alweer bijna 2 weken voorbij. We willen jullie bedanken voor jullie enthousiaste reacties, en we laten snel weer van ons horen.
See you!
Liefs,
Gerlisa en Judith
-
17 Juli 2014 - 07:42
Elsaly:
Veel Plezier samen nog! -
17 Juli 2014 - 08:19
Opa Vd Langemheen:
Leuk bericht fijn dat er weer stroom is en dat het mee mag vallen. Het is hier ook prachtig weer fijn dat jullie het zo goed hebben ,veel sterkte gisteren heeft Bart afscheid genomen van school. Een goede dag ook van oma toegewenst we denken aan jullie en mogen ook voor jullie en de mensen daar bidden -
17 Juli 2014 - 09:08
Bertina:
He meiden,
Goed om weer wat van jullie te horen. Lekker druk met 30 kinderen, maar ik heb alle vertrouwen in jullie. Jullie kunnen het. De tijd gaat erg snel, geniet ervan. Succes en bovenal Gods zegen bij jullie werk toegewenst. In gebed bij jullie. Liefs, Bertina. -
17 Juli 2014 - 09:53
Bea:
Wat een ervaringen meiden! Leuk om te lezen! Veel plezier nog! Liefs -
17 Juli 2014 - 11:09
Geerten En Marjolein:
Wat een mooi werk kunnen jullie daar doen! Leuk om jullie verslagen te lezen en af en toe een fotootje op facebook te zien. Mooi om te zien hoe jullie delen en ontvangen. Veel zegen! Groet uit Rotterdam! -
17 Juli 2014 - 11:36
Esther:
Leuk om jullie verhalen te lezen! Succes met alles! -
17 Juli 2014 - 11:37
Gerrit Kroez:
Hoi meiden. Leuk om weer wat van jullie te horen. Slecht weer in Manilla. Zo te horen is Putten dus niet de enige plek waar de straten blank staan.
Misschien kunen we als CU daar ook een project starten.
NB. Jullie heben zo af en toe tich wel een oranje shirt aan.
Blijf genieten en hartelijke groet ook van Cocky -
17 Juli 2014 - 12:55
Klaske:
Ha meiden, fijn weer wat van jullie te lezen! Veel succes, plezier & zegen in alles wat nog komen gaat, enjoy! -
17 Juli 2014 - 14:17
Papa:
Ha, geweldige titel van de blog! Nu snap ik waarom je (Gerlisa) je daar zo goed thuis voelt :) -
17 Juli 2014 - 15:50
Jetske :
Hey!
Leuk om te lezen dat jullie het helemaal naar de zin hebben.:)
Wel pittig zeg, zoveel kinderen.. Succes ermee!
Liefs Jetske -
17 Juli 2014 - 20:43
Fam. Pruissers :
Ha meiden,
Jullie blijven toch niet daar.......?!! -
17 Juli 2014 - 21:48
Tante Annemieke:
Ha Judith en Gerlisa, leuk om te lezen dat die teacher de kinderen stil krijgt door middel vaneen verhaal! Het verhaal is een perfect pedagogisch middel dat voor een heleboel doeleinden geschikt is en bij alle nationaliteiten (en stoornissen) werkt. Jammer dat het vertellen van vrije verhalen in het nederlandse onderwijs zo weinig meer de aandacht krijgt...Jullie zijn verder alweer een heel aantal ervaringen rijker! Hartelijke groet, ga vooral op tijd naar bed, tante Annemieke -
21 Juli 2014 - 14:27
Oma En Opa:
Het voelt goed te horen dat jullie het goed maken en dat de storm voor het grootste gedeelte langs jullie heen is gegaan. Jullie doen er redelijk 'luchtig' over... Misschien zijn wij nog wel meer bezorgd geweest dan jullie....
Het ga jullie heel goed!
Hg,
oma en opa
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
